Een ervaring rijker

20-06-2018

Donderdagavond zijn mensen van het muziekteam van de kerk gekomen om tijd met elkaar door te brengen. We hebben spelletjes gedaan, gegeten, kennis met elkaar uitgewisseld en gebeden. Het was leuk om die mensen op deze manier beter te leren kennen. Vrijdag ben ik naar de prayermeeting gegaan (dit keer hoefde ik het stuk gelukkig niet te fietsen). 's Middags ben ik met mijn tante en mijn neefje boodschappen gaan doen. In de winkel duwde ik de kar met mijn neefje. Hij stond voorop de kar. Vervolgens gingen we elke keer als mijn tante ergens anders heen gelopen was, achter haar aan racen als twee kleine kinderen (ik denk niet dat ik de volgende keer mee mag).

Zaterdagochtend zijn we naar het staatsziekenhuis gegaan met andere mensen van de gemeente om pasgeboren baby's te bezoeken en met die moeders te bidden. Ook hadden we weer schoenendozen bij ons waar spullen in zaten voor de moeders om de eerste paar maanden goed voor hun kindje te kunnen zorgen. De meeste moeders zijn namelijk heel arm en kunnen zelf niet de juiste spullen kopen voor hun kindje. De eerste twee moeders die we gesproken hadden konden geen engels praten. We hebben voor hen gebeden dat ze, ondanks dat ze geen engels verstonden, de liefde van God konden ervaren. De volgende twee moeders waar we waren konden wel engels en kende God ook. Een van de moeders had haar haar hart al aan Jezus gegeven, de ander niet. We hebben voor beide gebeden.

Na het middageten ben ik met iemand van het muziekteam meegegaan om midgetgolf te spelen. We gingen naar de golfbaan in de woestijn. Waar de golfbaan was leek het net een dorpje, er stonden allemaal huisjes omheen, waar mensen woonden (alleen mensen die geld hebben natuurlijk). Het is een nieuw aangelegde golfbaan, met paden van witte stenen en banen van kunstgras. Het was heel leuk, gezellig en warm in de woestijn. Ik heb er van genoten. Thuis, na het eten, hebben we een spelletje gespeeld en toen ben ik vroeg gaan slapen.

Zondag was het vaderdag. We zijn, na de kerk, gaan eten met iedereen die bij mijn ooms huis verblijft (mijn oom, tante, twee neefjes, de jongen die bij hen woont, mijn huisgenoot, haar man, ik). Het voelde echt als een familie (mijn Namibische familie). Vervolgens heb ik 's middags mijn vader gebeld. Na het eten zijn we nogmaals naar de kerk gegaan. Tijdens de dienst hebben 5 mensen zich laten dopen en de keuze mogen maken om God te volgen.

Maandagochtend heb ik wat kaneelstokjes en worstenbroodjes gemaakt. Ik ben 's middags gaan wandelen met mijn tante en voor de rest van de dag heb ik geschilderd. Dinsdagochtend ben ik een stuk gaan fietsen. 's Middags heb ik mijn huisgenoot geholpen met koken. Zij verzorgt namelijk het eten voor het kamp, vrijdag tot zondag, waarvoor alles nu klaargemaakt wordt. Ik heb in mijn leven nog nooit zo'n grote pan gezien waar eten in klaargemaakt werd en zwaar! Alleen de deksel was al 5 kg om op te tillen. Daarna heb ik mijn zusje gebeld, zij ging (thuis) ook koken. Vervolgens ben ik met de jongen die bij mijn oom in huis woont naar de prayermeeting gegaan. De prayermeeting was heel krachtig. Er werd voor mensen gebeden en die mensen werden aangeraakt door de heilige Geest. Ze vielen op de grond en kregen een openbaring van wie God is. God is goed! Op de terugweg hadden we het over autorijden. Ik had eerder al gezegd dat ik nog nooit auto gereden had en dat ik dat graag wilde. Toen we vervolgens op een zandweg reden stopte hij langs de weg en zei: Nu ga jij autorijden. Dus ik achter het stuur. Hij had me uitgelegd hoe het werkte en toen reed ik. Ik ben vervolgens met een mooie snelheid van gemiddeld 30 km per uur naar huis gereden. 

© 2022 Blog van Marlijn Noeverman. Alle rechten voorbehouden.
Mogelijk gemaakt door Webnode
Maak een gratis website. Deze website werd gemaakt met Webnode. Maak jouw eigen website vandaag nog gratis! Begin