Nederland heeft de klok, Namibië heeft de tijd.
Ik merk dat mijn leven de laatste tijd steeds meer geleid wordt door drukte, angst, leven van afspraak tot afspraak. Herken je dat?
In Namibië deelde ik mijn tijd in zoals ik het zelf wilde. Meestal had ik een afspraak om koffie te drinken en de rest van de tijd bracht ik schilderend door in mijn kamer of gezellig met familie. Als je iemand vandaag niet sprak, sprak je diegene morgen en als dat morgen niet gebeurde, dan die week erna.
Terug in Nederland kwam ik weer in die sleur waar iedereen (alle westerlingen) in zit. Alles moet nu gebeuren en we rennen met elkaar van de ene afspraak naar de andere afspraak. Waar is de rust? Kennen we dat wel in Nederland?
Ik begin graag de dag met God, dan merk ik dat Hij door de dag heen met me meegaat, dat geeft rust. Als ik rustmomenten in een dag heb, doe ik alles met veel meer plezier. De rustmomenten hoeven helemaal niet lang of groot te zijn, gewoon een momentje voor mezelf. Soms vind ik het gewoon lekker om op de wc te zitten, een rustmomentje te nemen en te reflecteren op de dag.
Het liefst zou ik de hele dag door bidden, lekker doen waar ik van geniet en waar ik energie van krijg. Helaas gaat dit niet altijd. Vaak vergeet ik te bidden en te genieten en krijg ik geen energie van dat wat ik doe. Ik weet dat ik rust krijg van God en toch schiet het er zo snel bij in, ik blijf maar 'ja' zeggen tegen van alles en nog wat en dan kom ik erachter dat ik té druk ben...
We zijn het zo gewend dat iedereen druk is om ons heen. Soms zit ik in de trein en kijk ik om me heen. Iedereen is op zijn telefoon bezig en dingen voor zichzelf aan het doen. Het is het nieuwe normaal, maar laten we eens stilstaan. Stilstaan, om ons heen kijken en de rust ervaren om oog te hebben voor elkaar.